- mustarip
- а страда́ющий; обеспоко́енный, встрево́женный, взволно́ванный; печа́льный
mustarip insan — страда́ющий (обеспоко́енный и т. д.) челове́к
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
mustarip insan — страда́ющий (обеспоко́енный и т. д.) челове́к
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
mustarip — sf., bi, Ar. mużṭarib Istırap ve acı çeken Büyük bir millet, gururunda, haklarında, tarihinde mağdur ve mustaripti. A. H. Tanpınar Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller mustarip etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
mustarip etmek — acı ve ıstırap vermek Adada bulundukları haberi beni ne kadar heyecana düşürdüyse gitmeleri ihtimali de o derece mustarip etti. A. Gündüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
münfail — sf., esk., Ar. munfaˁil 1) Gücenmiş, alınmış, kırgın Sende kalmıştı münfail, kırgın / Mustarip gönlümün son ümidi. T. Fikret 2) fel., ruh b. Edilgin … Çağatay Osmanlı Sözlük